ریحانه جباری شیرزن ایرانی که در مقایل دادگاه جهل جمهوری اسلامی ساکت ننشست و فریاد آزادی خواهی خود را با خون خود داد در قسمتی از وصیت نامه خود نوشت که مرگ پایان زندگی نیست و در راه خلق یک ارزش باید ایستاد حتی اگر بمیری. او رفت اما با رفتنش درس بزرگی به همه مبارزان راه آزادی داد که ساکت ماندن و تسلیم شدن در مقابل حکومت خونخوار جمهوری اسلامی گناهی برزگتر از گناه امثال سربندی است. او رفت ولی یادش در دفتر تسلیم نشدن در مقابل بیداد حک شد.
روحش شاد و یادش گرامی،نه می بخشیم نه فراموش می کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر